Τελευταία ημέρα της χρονιάς σήμερα και είναι ίσως, τυπικά και
ουσιαστικά, μια καλή ευκαιρία για να στρέψουμε το βλέμμα μας προς τα
πίσω και να σκεφτούμε τα κέρδη και τις ζημιές. Να βρούμε λάθη, σωστά,
παραλήψεις, ατοπήματα, μικρές...
ηρωικές πράξεις, μικρότητες, υπερβολές και παραφωνίες. ΄Ολα μέσα στην ανθρώπινη φύση και όλα πιθανά. Τόσο σε συλλογικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Για την Ελλάδα το 2011 ήταν σαφώς μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά, η δυσκολότερη, σύμφωνα με τη γνώμη των ειδικών, της μεταπολιτευτικής περιόδου. Μια χρονιά που την έκαναν δυσκολότερη οι απολύτως ανεπαρκείς άρχοντες της πατρίδας μας, που με δική μας συνυπευθυνότητα, αφού εμείς τους επιλέγουμε ξανά και ξανά, ενώ έχουν κριθεί ήδη στον πολιτικό στίβο και έχουν βρεθεί πολλάκις αναξιόπιστοι και με συμπεριφορές παντελώς καιροσκοπικές και τυχοδιωκτικές, με τις μοιραίες επιλογές τους, γύρισαν τη χώρα σε κατοχικές εποχές και μαύρα χρόνια.
Έφτιαξαν εκατόμβες ανέργων, αστέγων, πεινασμένων και εξαθλιωμένων, έσπρωξαν απελπισμένους ανθρώπους στην αυτοκτονία, στέρησαν τον τόπο από τον ανθό του, αφού τα νέα παιδιά, οι νέοι επιστήμονες, επέλεξαν ή ονειρεύονται ήδη μια ζωή μακρυά από την Ελλάδα. Έκαναν παρελθόν κεκτημένα κοινωνικά δικαιώματα, ποδοπάτησαν συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες, χλεύασαν θεσμούς, ανέστειλαν τη σημαία της εθνικής μας αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας, διαστρέβλωσαν τα αυτονόητα, γκρέμισαν όνειρα και ελπίδες παραδίδοντας μας, χωρίς την συγκατάθεση και τη σύμφωνη γνώμη μας, στο μηχανισμό στήριξης, βορά σε πεινασμένα, αδηφάγα και αναίσχυντα στόματα, υποθηκεύοντας την περιουσία της πατρίδας μας και την ίδια τη ζωή μας. Και στο τέλος, ξεδιάντροπα, φόρτωσαν στις πλάτες μας, μια δοτή έξωθεν κυβέρνηση - συγκυβέρνηση παρωδία που με τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς- Κερκόπορτες στόχο έβαλαν την ολοκληρωτική καταστροφή- άλωση του ευλογημένου αυτού τόπου.
Για όλους εμάς τώρα, σε προσωπικό πια επίπεδο, το 2011 για άλλους λιγότερο, για άλλους περισσότερο, ήταν σίγουρα μια χρονιά περίεργη, μια χρονιά προσαρμογής, αλλαγών ηθελημένων ή αναγκαστικών, μια χρονιά που μάλλον μας έβγαλε από τις ευκολίες, τη ρουτίνα και την ασφάλεια μας. Κάποιους μας έκανε πιο δημιουργικούς, πιο ευέλικτους, στην προσπάθεια μας να αντλήσουμε ελπίδα από όπου αυτό ήταν δυνατό. Γκρέμισε ή αποσταθεροποίησε καταστάσεις φθαρμένες, που είχαν λόγο ύπαρξης, μόνο μέσα στον βολεμένο κόσμο των ανασφαλειών μας, απομάκρυνε από κοντά μας ανθρώπους που η συνήθεια και μόνο τους κρατούσε εκεί, κάνοντας χώρο για νέους συνοδοιπόρους, που καλούνται να κερδίσουν με τη ζεστασιά και την καθαρότητα της ψυχής τους μια θέση στην καρδιά και τη ζωή μας.
Μια χρονιά ιδιαίτερη, ξεχωριστή, με απώλειες και κέρδη, με πικρές και γλυκές στιγμές, με ανθρώπους που βγήκαν από τη ζωή μας, με νέους που έρχονται για να φέρουν χαμόγελα και ευτυχία, με μια πόρτα που σε λίγες ώρες κλείνει για να ανοίξει μια άλλη, με το ξημέρωμα της νέας χρονιάς, που όλοι βαθιά μέσα στην καρδιά μας ελπίζουμε να μας οδηγήσει στο φως, τη χαρά και την απόλυτη αρμονία.
ηρωικές πράξεις, μικρότητες, υπερβολές και παραφωνίες. ΄Ολα μέσα στην ανθρώπινη φύση και όλα πιθανά. Τόσο σε συλλογικό, όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Για την Ελλάδα το 2011 ήταν σαφώς μια εξαιρετικά δύσκολη χρονιά, η δυσκολότερη, σύμφωνα με τη γνώμη των ειδικών, της μεταπολιτευτικής περιόδου. Μια χρονιά που την έκαναν δυσκολότερη οι απολύτως ανεπαρκείς άρχοντες της πατρίδας μας, που με δική μας συνυπευθυνότητα, αφού εμείς τους επιλέγουμε ξανά και ξανά, ενώ έχουν κριθεί ήδη στον πολιτικό στίβο και έχουν βρεθεί πολλάκις αναξιόπιστοι και με συμπεριφορές παντελώς καιροσκοπικές και τυχοδιωκτικές, με τις μοιραίες επιλογές τους, γύρισαν τη χώρα σε κατοχικές εποχές και μαύρα χρόνια.
Έφτιαξαν εκατόμβες ανέργων, αστέγων, πεινασμένων και εξαθλιωμένων, έσπρωξαν απελπισμένους ανθρώπους στην αυτοκτονία, στέρησαν τον τόπο από τον ανθό του, αφού τα νέα παιδιά, οι νέοι επιστήμονες, επέλεξαν ή ονειρεύονται ήδη μια ζωή μακρυά από την Ελλάδα. Έκαναν παρελθόν κεκτημένα κοινωνικά δικαιώματα, ποδοπάτησαν συνταγματικά κατοχυρωμένες ελευθερίες, χλεύασαν θεσμούς, ανέστειλαν τη σημαία της εθνικής μας αξιοπρέπειας και υπερηφάνειας, διαστρέβλωσαν τα αυτονόητα, γκρέμισαν όνειρα και ελπίδες παραδίδοντας μας, χωρίς την συγκατάθεση και τη σύμφωνη γνώμη μας, στο μηχανισμό στήριξης, βορά σε πεινασμένα, αδηφάγα και αναίσχυντα στόματα, υποθηκεύοντας την περιουσία της πατρίδας μας και την ίδια τη ζωή μας. Και στο τέλος, ξεδιάντροπα, φόρτωσαν στις πλάτες μας, μια δοτή έξωθεν κυβέρνηση - συγκυβέρνηση παρωδία που με τους τρεις πολιτικούς αρχηγούς- Κερκόπορτες στόχο έβαλαν την ολοκληρωτική καταστροφή- άλωση του ευλογημένου αυτού τόπου.
Για όλους εμάς τώρα, σε προσωπικό πια επίπεδο, το 2011 για άλλους λιγότερο, για άλλους περισσότερο, ήταν σίγουρα μια χρονιά περίεργη, μια χρονιά προσαρμογής, αλλαγών ηθελημένων ή αναγκαστικών, μια χρονιά που μάλλον μας έβγαλε από τις ευκολίες, τη ρουτίνα και την ασφάλεια μας. Κάποιους μας έκανε πιο δημιουργικούς, πιο ευέλικτους, στην προσπάθεια μας να αντλήσουμε ελπίδα από όπου αυτό ήταν δυνατό. Γκρέμισε ή αποσταθεροποίησε καταστάσεις φθαρμένες, που είχαν λόγο ύπαρξης, μόνο μέσα στον βολεμένο κόσμο των ανασφαλειών μας, απομάκρυνε από κοντά μας ανθρώπους που η συνήθεια και μόνο τους κρατούσε εκεί, κάνοντας χώρο για νέους συνοδοιπόρους, που καλούνται να κερδίσουν με τη ζεστασιά και την καθαρότητα της ψυχής τους μια θέση στην καρδιά και τη ζωή μας.
Μια χρονιά ιδιαίτερη, ξεχωριστή, με απώλειες και κέρδη, με πικρές και γλυκές στιγμές, με ανθρώπους που βγήκαν από τη ζωή μας, με νέους που έρχονται για να φέρουν χαμόγελα και ευτυχία, με μια πόρτα που σε λίγες ώρες κλείνει για να ανοίξει μια άλλη, με το ξημέρωμα της νέας χρονιάς, που όλοι βαθιά μέσα στην καρδιά μας ελπίζουμε να μας οδηγήσει στο φως, τη χαρά και την απόλυτη αρμονία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου