Αυξάνονται και πληθύνονται οι ηθοποιοί που συμμετέχουν σε τηλεοπτικές διαφημίσεις. Με το δικό τους στίγμα αποτυπώνουν στον φακό χαρακτήρες γνώριμους και σίγουρα αξιομνημόνευτους. Ένας εξ αυτών είναι ο Μανώλης Μαυροματάκης, ο ηθοποιός που υποδύεται σε διαφημιστικό σποτάκι έναν χιουμοριστικό τύπο που πουλάει χοντ ντογκ έξω από τα γήπεδα και σκαρφίζεται ιδιοφυή ατάκες για να προσεγγίσει τους πεινασμένους οπαδούς.
«Ο γιατρός της πείνας» μπορεί στην διαφήμιση της Cosmote να έπεισε και τους πιο δύσπιστους ή… θεατρόφιλους ότι είναι πραγματικά ένας καντινιέρης έξω από κάποιο γήπεδο, ωστόσο πρόκειται για έναν εξαίρετο και βραβευμένο ηθοποιό με λαμπρή καλλιτεχνική πορεία στο ελληνικό θέατρο και τον κινηματογράφο και συμμετοχή σε σπουδαία έργα. Ο Μανώλης Μαυροματάκης είναι τρανταχτό παράδειγμα ηθοποιού που καταρρίπτει το μύθο ότι οι «ξεχασμένοι» και δίχως κάποια σημαντική πορεία στο καλλιτεχνικό στερέωμα προσπαθούν να βρουν διέξοδο σε διαφημίσεις για τα προς το ζην.
Ο, κατά τα άλλα, «γκουρμές» είναι βραβευμένος σκηνοθέτης και ηθοποιός έχοντας αποσπάσει το πρώτο βραβείο ανδρικής ερμηνείας στο φεστιβάλ Δράμας, για την ταινία «Τα παιδιά της Σπιναλόγκας» του Κώστα Αθουσάκη που προβλήθηκε το 2007.
Η πορεία του όμως στην τέχνη δεν αρχίζει ούτε τελειώνει εκεί. Ο Μαυροματάκης είναι άμεσος, απλός και απολαυστικός σ’ έναν σκηνικό χώρο που γνωρίζει καλά, το θέατρο, και σ’ ένα υποκριτικό είδος που ξέρει πώς να αναδείξει. Δεν θα ήταν παράτολμο αν έλεγε κάποιος ότι η παρουσία του σε παραστάσεις λειτουργεί σαν ένα είδος κομπέρ που μετέχει όμως ενεργά στη θεατρική πράξη. Ο Μαυροματάκης έχει επιθεωρησιακά στοιχεία στο παίξιμο του με την έννοια της αμεσότητας και της επικοινωνίας με το κοινό.
«Ο Μανώλης Μαυροματάκης είναι ηθοποιός ανοιχτής προοπτικής και μεγάλης δυναμικότητας και πάντα έχει κάτι να μας αποκαλύψει. Υποδύεται ρόλους με τη βαρύτητα και την εκφραστικότητα που πρέπει. Είναι το πρόσωπο που πολλές στιγμές κατά τη διάρκεια μιας παράστασης ή μιας ταινίας ανατρέπει τα μειονεκτήματά της προσδίδοντας βαθείς χρωματισμούς και συναίσθημα» λένε όσοι έχουν παρακολουθήσει στενά τα βηματά του στην τέχνη.
Ενδεικτικά σημεία της μέχρι τώρα καριέρας του είναι ότι όχι μόνο παίζει στο θέατρο αλλά σκηνοθετεί παραστάσεις και ταινίες που έχουν αποσπάσει μόνον κολακευτικά σχόλια. Έχει παίξει και έχει υπάρξει συντελεστής λοιπόν στις εξής ταινίες: Μαριονέτα - Marionette (2007), Uranya (2006), Το Ονειρο του Σκύλου - A Dog's Dream (2005), Quo Vadis (2004), Μπραζιλερο (2001), Ενας Λαμπερός Ηλιος - A Bright Shinning Sun (2000), Η Γωνία του Παραδείσου (1998), Πριν το Τελος του Κοσμου - Before the End of the World (1996), Ελεύθερη Κατάδυση - Love Knot (1995), Λευτέρης Δημακόπουλος - Lefteris (1993), ενώ στο θέατρο ξεπέρασε τον εαυτό του στην παράσταση «Ο Ζορμπάς, η πραγματική ιστορία». Τέλος, έχει συνεργαστεί και με τον Πάνο Κοκκινόπουλο έχοντας εμφανιστεί σγε επεισόδια του Κόκκινου Κύκλου.
Όπως και να έχει, ως «γιατρός της πείνας» κατάφερε όχι μόνο να μας πείσει για τα χόντ ντογκ του, αλλά και… ξεσπάσματα γέλιου εντός του ολίγου διαφημιστικού χρόνου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου