Μαφία, Μασόνοι και Κερδοσκόποι καθαγιασμένοι από την Αγία Έδρα!!!!

Το ρόλο του υπερασπιστή των φτωχών και των αδυνάτων προσπαθεί, για άλλη μια φορά, να παίξει ο Πάπας, ως πρωθιερέας των Ρωμαιοκαθολικών, όπως έδειξε και κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στη Μαδρίτη, όπου θέλησε να κερδίσει την ψυχή εκατομμυρίων νέων αλλά και οικογενειών ολόκληρων που πλήττονται από την οικονομική κρίση, μια και δήλωσε αλληλέγγυος προς αυτούς, τασσόμενος εναντίον της λιτότητας.

Δεν είναι λίγοι, ωστόσο, εκείνοι που καταλογίζουν στο σημερινό Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’ φαρισαϊσμό και διγλωσσία, καταγγέλλοντας το Βατικανό ότι όχι μόνο διατηρεί απαράδεκτα φορολογικά και οικονομικά προνόμια, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις «τράπεζες του Θεού», αλλά και πως αυτά που λέει ο Πάπας αποσκοπούν στο να αποτρέψουν την κριτική των οικονομικά αδυνάτων προς την πλούσια και εξουσιαστική Καθολική Εκκλησία. Η ύπαρξη, εξάλλου, του IOR και της ASPA –των τραπεζών του Βατικανού–, όπως και του Opus Dei αποτελούν τρανταχτά παραδείγματα του «καπιταλισμού των καθολικών».

Το Κατά… Λιτότητος Ευαγγέλιον του Γιόζεφ Ράτσιγκερ
Ο Γερμανός Πάπας ήδη κατά τη διάρκεια της πτήσης του προς τη Μαδρίτη κατέστησε σαφές ότι η οικονομική κρίση βρίσκεται στο επίκεντρο της Παγκόσμιας Ημέρας της Νεολαίας, υπογραμμίζοντας προς τους δημοσιογράφους πως «η σημερινή οικονομική κρίση επιβεβαιώνει, όπως και η προηγούμενη, ότι η ηθική διάσταση συνδέεται με τα οικονομικά ζητήματα. Κέντρο και μέτρο της οικονομίας πρέπει να είναι ο άνθρωπος. Όχι η μεγιστοποίηση των κερδών, αλλά το κοινό καλό και η ευθύνη για τον πλησίον», για να επισημάνει στη συνέχεια πως «αν οι νέοι σήμερα δεν βρίσκουν προοπτικές στη ζωή τους, αυτό το “σήμερα” είναι λάθος. (…) Η οικονομία πρέπει να τεθεί στην υπηρεσία της προστασίας της εργασίας για όλους».
Λίγες ώρες αργότερα, ενώπιον εφτακοσίων χιλιάδων πιστών, ο κατά κόσμον Γιόζεφ Ράτσιγκερ κατήγγελλε τη «μεγάλη διαφθορά» και την «έλλειψη αλληλεγγύης», τον καταναλωτισμό και τη φιληδονία, επαναλαμβάνοντας τους προβληματισμούς που είχε αναπτύξει τον Ιούνιο στο Σαν Μαρίνο, ασκώντας κριτική ενάντια στη λιτότητα της κυβέρνησης Μπερλουσκόνι. Την ίδια ώρα, η καθημερινή εφημερίδα των Ιταλών επισκόπων Αβενίρε υπογράμμιζε ότι η Γερμανία και η Γαλλία«έχασαν δέκα χρόνια για να επιβάλουν το νόμο Τόμπιν στις χρηματοοικονομικές συναλλαγές», καταγγέλλοντας πως, λόγω της πολιτικής αβελτηρίας, την προηγούμενη Πέμπτη 18 Αυγούστου, με την απόρριψη των ευρωομολόγων από τη Μέρκελ και τον Σαρκοζί, χάθηκαν από τις ευρωπαϊκές αγορές 94 δις ευρώ.

Οι… μεραρχίες του Ποντίφικα εναντίον Μέρκελ και Σαρκοζί;
Στο ίδιο πλαίσιο, ο πρόεδρος του ιταλικού Συμβουλίου των Επισκόπων, Cei, και επικεφαλής της ιταλικής Καθολικής Εκκλησίας, Άντζελο Μπανιάσκο, χαρακτήριζε από τη Μαδρίτη «μυωπικό» και «καταστροφικό» το οικονομικό πλήγμα εναντίον των οικογενειών στην Ιταλία και ζητούσε από την ιταλική κυβέρνηση να καταπολεμήσει άμεσα τη φοροδιαφυγή «που ξεπερνά οποιοδήποτε δημόσιο χρέος» αλλά και «να αποφύγει οποιεσδήποτε περικοπές στα οικογενειακά εισοδήματα». Συμπλήρωνε, δε, ότι «τη στιγμή που η πολιτική απομακρύνεται και κλείνεται μες στις δικές της δυναμικές και λογικές, ο λαός αισθάνεται ότι έχει εγκαταλειφθεί από τον πολιτικό κόσμο», ενώ ζήτησε από τους πολιτικούς να μην φοβούνται το λόγο της Εκκλησίας, προαναγγέλλοντας τη διάθεση των καθολικών να συμμετάσχουν στην πολιτική.
Ο δε καρδινάλιος της Τζένοβα κάλεσε, μάλιστα, σε διάλογο τους «Αγανακτισμένους» και τους καθολικούς νέους που έδωσαν το «παρών» στην Παγκόσμια Ημέρα Νεολαίας, καθότι «η επιθυμία για κοινωνική δικαιοσύνη είναι κοινή σε πολλούς σε ολόκληρο τον κόσμο». Έτσι, στην Puerta del Sol αρκετοί «Αγανακτισμένοι» και καθολικοί νέοι καταδίκασαν την αστυνομική βία και συζήτησαν για την οικονομική και κοινωνική κρίση, παρά τις όποιες ιδεολογικές διαφορές τους.
Άγια Έδρα φορολογικών προνομίων και αδιαφάνειας…
Για ποιο λόγο, όμως, ο Πάπας και γενικότερα η Καθολική Εκκλησία, που ιστορικά έχει την τάση να «εκλαϊκεύει» τις σκέψεις της Αγίας Έδρας, αποφάσισαν να θέσουν, με επιτακτικό, μάλιστα, τρόπο, την οικονομική κρίση στην ατζέντα της Παγκόσμιας Ημέρας της Νεολαίας; Η πιο αφελής εκδοχή θα έλεγε για να κάνουν ένα «δώρο» στον ηγέτη του συντηρητικού Λαϊκού Κόμματος, Μαριάνο Ραχόι, εν είδει βαλβίδας εκτόνωσης. Ο Πάπας, όμως, και η Καθολική Εκκλησία έχουν ασκήσει δριμύτατη κριτική κατά του Μπερλουσκόνι αλλά και κατά άλλων ηγετών χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων που αντιμετωπίζουν με μέτρα λιτότητας και φορολογικές επιδρομές την κρίση χρέους των χωρών.
Βέβαια, αν πράγματι ο Ποντίφικας και η Καθολική Εκκλησία ήταν ενάντια στα μέτρα λιτότητας και αλληλέγγυοι προς τους ανθρώπους που υφίστανται δραστική μείωση του εισοδήματός τους, θα μπορούσαν να έχουν κινητοποιήσει τις… μεραρχίες τους –όπως είχε αναφέρει και ο Στάλιν κατά τον Ψυχρό Πόλεμο–, δίνοντας το σήμα στους εκπροσώπους των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων στο ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, που αντιπροσωπεύουν δεκάδες εκατομμυρίων πιστών, για αλλαγή πολιτικής. Ωστόσο, ούτε οι χριστιανοδημοκράτες βουλευτές της κυρίας Μέρκελ ούτε οι καθολικοί της UMP του Σαρκοζί έλαβαν τέτοια εντολή από το Βατικανό.
Επομένως, οι πραγματικοί φόβοι της Καθολικής Εκκλησίας είναι δύο. Παρότι ο Πάπας επιδιώκει να εμφανίζεται ως «Ρομπέν των φτωχών», ανησυχεί για την εκλογική συρρίκνωση των χριστιανοδημοκρατικών κομμάτων, γι’ αυτό και προσπαθεί να αποστασιοποιηθεί από τις σημερινές ηγεσίες τους όσο και από τα μέτρα που αυτές λαμβάνουν. Ο δεύτερος και σημαντικότερος φόβος του συνοψίζεται στο ότι φοβάται πως μετά τις πολιτικές ηγεσίες θα στοχοποιηθεί και η ίδια η Αγία Έδρα, καθώς είναι γνωστά τοις πάσι τα αμύθητα πλούτη του Βατικανού…
Στους σημερινούς επικριτές της Αγίας Έδρας, εκτός από τους μέχρι τώρα μαρξιστές, προστίθενται καθημερινά και στελέχη των κυβερνητικών συνασπισμών, όπως είναι ο Μάριο Σταντερίνι, γραμματέας του φιλελεύθερου ιταλικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, ο οποίος δεν δίστασε, μάλιστα, να πει ανοιχτά «ας αρχίσει να πληρώνει πρώτα η Καθολική Εκκλησία, που διατηρεί παγκόσμιο ρεκόρ φορολογικών απαλλαγών και φορολογικών προνομίων, φόρους, και μετά ας καταγγείλει τους άλλους…».
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο Μέγας Μάγιστρος της ιταλικής μασονίας, Γκουστάβο Ράφι, ζήτησε την κατάργηση των φοροαπαλλαγών και της προνομιακής μεταχείρισης για την Καθολική Εκκλησία «σε έναν καιρό βαθιάς οικονομικής κρίσης, που απαιτούνται αίμα και δάκρυα από τους συνταξιούχους και τους πιο αδύναμους», και στην Ισπανία, όμως, εκατόν σαράντα σύλλογοι και οργανώσεις αντέδρασαν στην επίσκεψη του Ποντίφικα, με κεντρικό τους σύνθημα: «Μηδέν χρήματα από τους φόρους μου στον Πάπα!».
IOR: Επενδυτική ναυαρχίδα του Βατικανού με μαφιόζους και τέκτονες
Οι πολέμιοι της Καθολικής Εκκλησίας στη Δυτική Ευρώπη δεν μπορούν να ανεχθούν το γεγονός ότι το Ινστιτούτο Θρησκευτικών Έργων (IOR), η αποκαλούμενη και «Τράπεζα του Βατικανού», εξακολουθεί να λειτουργεί υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας, χωρίς να είναι υποχρεωμένο να δημοσιεύει ισολογισμούς, να σέβεται τους διεθνείς κανόνες για τη διαφάνεια και την καταπολέμηση του «βρόμικου» χρήματος και, κυρίως, να θέτει τους υπευθύνους του στην κρίση των διεθνών αλλά και των εθνικών εισαγγελικών Αρχών.
Το IOR, όχι τυχαία, δημιουργήθηκε εν έτει 1942, για να συμμετάσχει στην ανακύκλωση των περιουσιών επιφανών ναζιστών και συνεργατών τους. Τα οικονομικά μυστικά του Βατικανού εδώ και δεκαετίες φυλάσσονται στο φορολογικό παράδεισο των Νήσων Καϊμάν της Καραϊβικής, με την Αρχιεπισκοπή τους να έχει αποσπαστεί από αυτή της Τζαμάικας, για να περάσει missio sui iuris υπό τον άμεσο έλεγχο του… Βατικανού και του εκάστοτε Πάπα.
Ο πρώην επικεφαλής του ΙΟR, καρδινάλιος Μαρτσίνκους, χρησιμοποίησε τη διπλωματική ασυλία του διαβατηρίου του Βατικανού για να αποφύγει τις διώξεις από την ιταλική Δικαιοσύνη για το σκάνδαλο της πτώχευσης της τράπεζας Banco Ambrosiano και των σχέσεών του με τον τραπεζίτη της μαφίας, Μικέλε Σιντόνα, με τον οποίο είχε δημιουργήσει την εταιρεία Cisalpine Overseas Bank στο φορολογικό παράδεισο στις Μπαχάμες. Ο ίδιος κατηγορείται, βέβαια, και για συνεργασία με τη μασονική στοά P2 του Κάλβι και του Τσέλι, όπως και με παρακρατικά τμήματα των ιταλικών μυστικών υπηρεσιών.
Ο Μαρτσίνκους ενδέχεται, μάλιστα, να ευθύνεται και για τον αιφνίδιο θάνατο του Πάπα Τζιοβάνι Πάολο Α’, ο οποίος «κατέληξε» το Σεπτέμβριο του 1978, μόλις τριάντα τρεις ημέρες μετά την εκλογή του και ενώ είχε εκδηλώσει διάθεση για πλήρη διαφάνεια στα οικονομικά του IOR και του Βατικανού. Οι καρδινάλιοι τότε είχαν απορρίψει την αυτοψία για το θάνατό του και προχώρησαν στην άμεση εκλογή του φονταμενταλιστή Πολωνού Πάπα Βοϊτίλα, που ως Ιωάννης Παύλος Β’ προσέφερε πλήρη κάλυψη στους τραπεζίτες του Βατικανού. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να αποθρασυνθούν και να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους – από τη χρηματοδότηση των «Κόντρας» στη Νικαράγουα και των αντικαθεστωτικών στις δικτατορίες του πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού έως την απόκτηση μεριδίων σε αμυντικές βιομηχανίες και σε κερδοσκοπικά προϊόντα υψηλού ρίσκου.
Ο Μαρτσίνκους είχε μετατραπεί στον ισχυρότερο άνθρωπο του Βατικανού την εποχή του Πάπα Βοϊτίλα, καλύπτοντας το τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο των Πολωνών ιερέων στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ, είχε αναμειχθεί στην αγορά ακινήτων της Ρώμης και άλλων πόλεων, στο σκάνδαλο με τις μίζες στην Enimont, το 1993, όπως και στα σκάνδαλα και στις συγχωνεύσεις μιας σειράς τραπεζών κατά τη δεκαετία του ’80 και του ’90.
Το καθεστώς διεθνούς αδιαφάνειας για τα οικονομικά της Καθολικής Εκκλησίας αποτρέπει οποιονδήποτε ουσιαστικό έλεγχο για τις επενδύσεις της στα κερδοσκοπικά CDS και τις αγορές ομολόγων, καθώς και την έκθεσή της σε τράπεζες, με τις οποίες το IOR «καμουφλάρει» τις κινήσεις του, ενώ φημολογείται ότι χρησιμοποιεί ακόμη και τη γερμανική Deutsche Bank. Το Μάιο του 2010, πάντως, το IOR βρέθηκε στο στόχαστρο της ιταλικής Δικαιοσύνης για παραβίαση της νομοθεσίας για το ξέπλυμα «μαύρου» χρήματος…
APSA, η Κεντρική Τράπεζα των… παπικών ευρώ!
Το Βατικανό διαθέτει ακόμη μια Κεντρική Τράπεζα, την APSA, η οποία, σε συνεργασία με το IOR και το «υπουργείο Οικονομικών» της Αγίας Έδρας, συμπληρώνει τον κύκλο της αδιαφάνειας των οικονομικών του. Η APSA έχει πάρει, μάλιστα, και το «πράσινο φως» για την έκδοση κερμάτων σε ευρώ από τις ευρωπαϊκές Αρχές, παρόλο που δεν παρέχει κανένα απολύτως εχέγγυο δια φάνειας στη λειτουργία της.
Πόση είναι η περιουσία, τα πάγια και τα «φρέσκα» κεφάλαια που διαχειρίζεται η APSA και το IOR; Ένας Θεός ξέρει…
Το Opus Dei και η… αγιοποίηση του χρηματιστή-δημίου του «Κώδικα Da Vinci»
Υπό το ίδιο καθεστώς οικονομικής αδιαφάνειας λειτουργεί και το Opus Dei, η «χριστιανική μασονία» των περίπου ογδόντα εφτά χιλιάδων καθολικών φονταμενταλιστών, που, μέσω της παρουσίας τους σε εκατόν εβδομήντα εννιά πανεπιστήμια, εξακόσιες τριάντα ημερήσιες εφημερίδες και εξήντα περίπου τηλεοπτικά δίκτυα, στοχεύουν στην οικονομική και πολιτική ενίσχυση της σέχτας τους και της Καθολικής Εκκλησίας.
Ο Γιόζεφ Ράτσιγκερ, ο σημερινός Πάπας, είχε χρησιμοποιήσει τους αντιδραστικούς του Opus Dei για να καταπνίξει τη «θεολογία της απελευθέρωσης», που ζητούσε κοινωνική δικαιοσύνη στη Λατινική Αμερική και το τέλος της συνεργασίας της Καθολικής Εκκλησίας με τα δικτατορικά καθεστώτα της περιοχής – ιδίως της Χιλής και της Αργεντινής.
Το Opus Dei εγκαινίασε το 2001 έναν ουρανοξύστη δεκαεφτά ορόφων στο Μανχάταν, ο οποίος κόστισε 70 εκατ. δολάρια και αποτελεί στην πράξη το μητροπολιτικό μοναστήρι του σκληρού πυρήνα της Καθολικής Εκκλησίας στην καρδιά του σύγχρονου καπιταλισμού και της Wall Street.
Το Opus Dei δημιουργήθηκε περί τα τέλη της δεκαετίας του ’20 από τον Ισπανό ιερέα Χοσεμαρία Εσκριβά Ντε Μπαλαγκουέρ, που χαιρέτιζε τις μαζικές εκτελέσεις που διέταζε ο Φράνκο και υπήρξε θαυμαστής και σύμμαχος του επίσης αιμοδιψή δικτάτορα Πινοτσέτ. O Πολωνός Πάπας το 2002 προχώρησε σε χρόνο-ρεκόρ στην οσιοποίηση του ιδρυτή του Opus Dei, αδιαφορώντας για τις καταγγελίες του δημοκρατικού κόσμου εναντίον του Ντε Μπαλαγκουέρ στην Ισπανία και τη Λατινική Αμερική.
Η ταινία «Κώδικας Da Vinci» έφερε στο διεθνές προσκήνιο τον τρόπο λειτουργίας του Opus Dei, περιορίζοντας σχετικά την εμβέλειά του, δεδομένου ότι ελέγχει εκατοντάδες εκπαιδευτικά ιδρύματα στοιχειώδους, μέσης, ακόμη και ανώτατης εκπαίδευσης στις καθολικές χώρες και κοινότητες. Χρησιμοποιώντας τα πάγια των «εθνικών» καθολικών εκκλησιών, με άξονα την Ιταλία, την Ισπανία, την Πορτογαλία και τις χώρες της Λατινικής Αμερικής, το Opus Dei έχει καταφέρει να αποκτήσει πρόσβαση σε αρκετές μεγάλες και μεσαίες τράπεζες, με αιχμή την Banco Popular, την τέταρτη σε μέγεθος ισπανική τράπεζα.
Γκότι Τεντέσκι:Ο τραπεζίτης του Θεού!…
Ο Γκότι Τεντέσκι, ο σημερινός επικεφαλής του IOR, προέρχεται από τις τάξεις του Opus Dei και αποτελεί τον κατεξοχήν διανοούμενο του «καπιταλισμού των καθολικών». Στο πιο γνωστό από τα βιβλία του, Χρήμα και Παράδεισος, υποστηρίζει ότι έχει αφοσιωθεί «στο Θεό και στο χρήμα» (!), επαναλαμβάνοντας διαρκώς την «κοσμοθεωρία» του μέντορά του και… όσιου πλέον Ντε Μπαλαγκουέρ, πως «τα χρήματα δεν εξυπηρετούν τον άνθρωπο, εάν είναι λίγα»!
Στενός συνεργάτης του Γκότι Τεντέσκι υπήρξε ο διάσημος τραπεζίτης της Καθολικής Εκκλησίας και χρηματιστής του Opus Dei, Τζιανμάριο Ροβεράτο, που βρέθηκε αποκεφαλισμένος και το σώμα του διαμελισμένο τον Ιούλιο του 2006, πληρώνοντας με φρικτό τρόπο τις ζημίες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ από κερδοσκοπικές κινήσεις με αυστριακά επενδυτικά κεφάλαια. Οι Ροβεράτο και Τεντέσκι είχαν βρεθεί στο στόχαστρο των δικαστικών Αρχών για την κατάρρευση της Parmalat, που αποτελεί τη μεγαλύτερη πτώχευση στην ιταλική οικονομική ιστορία!
Πώς, όμως, ο Τεντέσκι έφτασε από την ισπανική Banco Santander, τη μεγαλύτερη τράπεζα της Ευρωζώνης, στη θέση του πρόεδρου του ΙΟR;… Ρόλο-κλειδί στην ανάδειξη του Τεντέσκι διαδραμάτισε ο «υπουργός Οικονομικών» του Βατικανού, καρδινάλιος Μπερτόνε.
Ο Τεντέσκι δεν είναι άγνωστος, πάντως, στον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ’, αφού τον βοήθησε να συντάξει την «οικονομική» εγκύκλιο Caritas in Veritate, όπως είχε βοηθήσει παλαιότερα και τον προκάτοχό του, Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’, να συντάξει την εγκύκλιο Centesimus Annus, για την οποία ο Πολωνός Πάπας θα έπρεπε να είχε τιμηθεί, σύμφωνα πάντα με τον Τεντέσκι, με