Η Goldman Sachs υποστηρίζει σε έκθεσή της ότι «σε 15 χρόνια θα γίνει και πάλι ανταγωνιστική η Ελλάδα», ενώ ο επικεφαλής της Royal Bank of Scotland προειδοποιεί την ίδια ώρα ότι μια μικρή χώρα θα βγει εκτός της Ευρωζώνης, συμπληρώνοντας ότι μια τέτοια εξέλιξη...
θα ασκήσει μαζικές πιέσεις στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Η αμερικανική τράπεζα αναφέρει στην έκθεσή της πως μεγάλο μέρος των περιφερειακών ανισορροπιών στη ζώνη του ευρώ θα μπορούσε να εξομαλυνθεί μέσω τεχνικής υποτίμησης που θα βελτίωνε τη θέση κρατών όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Ισπανία σε σχέση με κράτη του «πυρήνα» της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, η Πορτογαλία θα απαιτήσει τη μεγαλύτερη πραγματική υποτίμηση περίπου κατά 45%, ενώ η Ελλάδα, λόγω των εξαγωγικών της επιδόσεων, φαίνεται να έχει μικρότερη ανάγκη προσαρμογής (περίπου 35%), συγκρίσιμη με εκείνη της Ισπανίας. Αναφορικά με τον χρόνο που θα απαιτήσει αυτή η προσαρμογή, τον συνδέει με την ακαμψία των τιμών και τον πληθωρισμό στη ζώνη του ευρώ. Μεταρρυθμίσεις Οπως αναφέρει, αν και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε γενικές γραμμές μπορεί να ελαττώσουν τον πόνο της εξισορρόπησης με την αύξηση της συνολικής παραγωγής, ο τομέας των εξαγωγών μπορεί επίσης να διευκολύνει την προσαρμογή του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Για την Ελλάδα θεωρεί πως θα απαιτούνταν μια 15ετής προσαρμογή, στη διάρκεια της οποίας οι τιμές θα πρέπει να αυξάνονται λιγότερο ή ακόμα και να υποχωρούν σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Η αντίστοιχη προσαρμογή θα διαρκούσε περίπου 3 χρόνια στην Ιρλανδία, 8 χρόνια στην Ιταλία και την Ισπανία, και σχεδόν 20 χρόνια στην Πορτογαλία.
θα ασκήσει μαζικές πιέσεις στο ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα. Η αμερικανική τράπεζα αναφέρει στην έκθεσή της πως μεγάλο μέρος των περιφερειακών ανισορροπιών στη ζώνη του ευρώ θα μπορούσε να εξομαλυνθεί μέσω τεχνικής υποτίμησης που θα βελτίωνε τη θέση κρατών όπως η Πορτογαλία, η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Ισπανία σε σχέση με κράτη του «πυρήνα» της Ευρωζώνης. Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της, η Πορτογαλία θα απαιτήσει τη μεγαλύτερη πραγματική υποτίμηση περίπου κατά 45%, ενώ η Ελλάδα, λόγω των εξαγωγικών της επιδόσεων, φαίνεται να έχει μικρότερη ανάγκη προσαρμογής (περίπου 35%), συγκρίσιμη με εκείνη της Ισπανίας. Αναφορικά με τον χρόνο που θα απαιτήσει αυτή η προσαρμογή, τον συνδέει με την ακαμψία των τιμών και τον πληθωρισμό στη ζώνη του ευρώ. Μεταρρυθμίσεις Οπως αναφέρει, αν και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις σε γενικές γραμμές μπορεί να ελαττώσουν τον πόνο της εξισορρόπησης με την αύξηση της συνολικής παραγωγής, ο τομέας των εξαγωγών μπορεί επίσης να διευκολύνει την προσαρμογή του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Για την Ελλάδα θεωρεί πως θα απαιτούνταν μια 15ετής προσαρμογή, στη διάρκεια της οποίας οι τιμές θα πρέπει να αυξάνονται λιγότερο ή ακόμα και να υποχωρούν σε σχέση με τον μέσο όρο της Ευρωζώνης. Η αντίστοιχη προσαρμογή θα διαρκούσε περίπου 3 χρόνια στην Ιρλανδία, 8 χρόνια στην Ιταλία και την Ισπανία, και σχεδόν 20 χρόνια στην Πορτογαλία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου