Διαβάζοντας σήμερα τον κυριακάτικο τύπο,το μάτι μου στάθηκε στην έρευνα της Κάπα Research που δημοσιεύτηκε στο Βήμα της Κυριακής που θέμα είχε τα κυρίαρχα συναισθήματα των νέων παιδιών εν μέσω κρίσης.Τα αποτελέσματα δυστυχώς αναμενόμενα : τα...
συναισθήματα που βιώνουν οι νέοι άνθρωποι είναι η ανησυχία,η απαισιοδοξία,ο φόβος και η οργή,ενώ η χαρά και η ελπίδα έχουν χαθεί,κόβοντας τα φτερά των ανθρώπων που στην ηλικία αυτή θα έπρεπε να ατενίζουν με πίστη και ηθικό ακμαιότατο ανοιχτούς ορίζοντες.Αρκεί να κοιτάξει κάποιος τα άδεια τους βλέμματα και να αφουγκραστεί τις αγωνιώδεις τους ερωτήσεις που μπορούν να συνοψιστούν στην εξής μία:να μείνω ή να φύγω στο εξωτερικό;
Η Ελλάδα χάνει τα παιδιά της,το μέλλον και την ελπίδα της και οι κύριοι υπεύθυνοι της εθνικής αυτής τραγωδίας ασχολούνται με άλλα πολύ πιο σημαντικά.
Ο κυριακάτικος τύπος γεμάτος από τα κατορθώματα τους.Ο Παπανδρέου ήθελε και πρότεινε την Έλσα Παπαδημητρίου για Πρωθυπουργό, ενώ αρνείται να παραχωρήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για να χτυπήσει δήθεν τους εσωκομματικούς του προδότες που ένας-ένας μονομαχεί φανερά πλέον για τη διαδοχή,βλέπε Χρυσοχοϊδη-Παπουτσή.
Ο Σαμαράς από την άλλη προσπαθεί να μας πείσει ότι οι εκλογές μάλλον δεν επείγουν και τόσο,ενώ το σπουδαιότερο είναι να αφήσουμε τον Παπαδήμο να κάνει τη δουλειά του.
Και να σκεφτεί κανείς ότι σε λίγο θα αρχίζουν να ανοίγουν ένα-ένα τα εθνικά μας θέματα.Θα έχουν άραγε οι κυβερνώντες το χρόνο και κυρίως την επάρκεια να ασχοληθούν και να αντιμετωπίσουν τα παραπάνω θέματα ως κυβέρνηση συνεργασίας ή σε λίγο θα μας χτυπήσουν την πόρτα κι άλλες εθνικές τραγωδίες και δεινά που θα μας επιβληθούν και πάλι έξωθεν με τους γνωστούς εκβιασμούς με διακύβευμα αυτή την φορά την έβδομη,όγδοη,δέκατη κλπ δόση;
συναισθήματα που βιώνουν οι νέοι άνθρωποι είναι η ανησυχία,η απαισιοδοξία,ο φόβος και η οργή,ενώ η χαρά και η ελπίδα έχουν χαθεί,κόβοντας τα φτερά των ανθρώπων που στην ηλικία αυτή θα έπρεπε να ατενίζουν με πίστη και ηθικό ακμαιότατο ανοιχτούς ορίζοντες.Αρκεί να κοιτάξει κάποιος τα άδεια τους βλέμματα και να αφουγκραστεί τις αγωνιώδεις τους ερωτήσεις που μπορούν να συνοψιστούν στην εξής μία:να μείνω ή να φύγω στο εξωτερικό;
Η Ελλάδα χάνει τα παιδιά της,το μέλλον και την ελπίδα της και οι κύριοι υπεύθυνοι της εθνικής αυτής τραγωδίας ασχολούνται με άλλα πολύ πιο σημαντικά.
Ο κυριακάτικος τύπος γεμάτος από τα κατορθώματα τους.Ο Παπανδρέου ήθελε και πρότεινε την Έλσα Παπαδημητρίου για Πρωθυπουργό, ενώ αρνείται να παραχωρήσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για να χτυπήσει δήθεν τους εσωκομματικούς του προδότες που ένας-ένας μονομαχεί φανερά πλέον για τη διαδοχή,βλέπε Χρυσοχοϊδη-Παπουτσή.
Ο Σαμαράς από την άλλη προσπαθεί να μας πείσει ότι οι εκλογές μάλλον δεν επείγουν και τόσο,ενώ το σπουδαιότερο είναι να αφήσουμε τον Παπαδήμο να κάνει τη δουλειά του.
Και να σκεφτεί κανείς ότι σε λίγο θα αρχίζουν να ανοίγουν ένα-ένα τα εθνικά μας θέματα.Θα έχουν άραγε οι κυβερνώντες το χρόνο και κυρίως την επάρκεια να ασχοληθούν και να αντιμετωπίσουν τα παραπάνω θέματα ως κυβέρνηση συνεργασίας ή σε λίγο θα μας χτυπήσουν την πόρτα κι άλλες εθνικές τραγωδίες και δεινά που θα μας επιβληθούν και πάλι έξωθεν με τους γνωστούς εκβιασμούς με διακύβευμα αυτή την φορά την έβδομη,όγδοη,δέκατη κλπ δόση;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου