Τo ανέκδοτο που ακολουθεί είχε φουντώσει εκεί κοντά στο 2000. Εποχή απίστευτης λεηλασίας στο Χρηματιστήριο, αλλά και εποχή απίστευτης ρεμούλας σε κάθε τομέα με κύριο τα δημόσια έργα. Η προετοιμασία της Ολυμπιάδας έδινε προσχήματα και ουδείς μπορούσε να ανακόψει τα όργια λεηλασίας δημοσίου χρήματος σε διάφορα επίπεδα. Το ανέκδοτο, λοιπόν, που ακολουθεί μπορεί λίγο πολύ να το έχετε ακούσει και πάντως το ξαναβρήκαμε στο Διαδίκτυο ως συνοδευτικό σχόλιο της καταδίκης του Βασίλη Παπαγεωργόπουλου στη Θεσσαλονίκη. Είναι το εξής: «Το έτος 2000 μου είχαν πει ένα ανέκδοτο: Ηταν στο μακρινό παρελθόν, όταν συναντήθηκαν ο Βρετανός, ο Γάλλος και ο Ελληνας υπουργός Δημοσίων Εργων. Πηγαίνουν στην Αγγλία και τους δείχνει ο Αγγλος ένα καινούργιο λιμάνι: ‘‘Αυτό, συνάδελφοι, είναι το μεγαλύτερο λιμάνι της Αγγλίας. Το έκανα εγώ. Και το κυριότερο ξέρετε ποιο είναι; Πήρα προμήθεια για τον εαυτό μου 20% του προϋπολογισμού του έργου!” “ Αααα, συγχαρητήρια κύριε συνάδελφε, έτσι μπράβο, πάντοτε τέτοια κλπ.”, άρχισαν οι άλλοι. Πηγαίνουν στη Γαλλία, δείχνει ο Γάλλος ένα αεροδρόμιο. “Κοιτάξτε”, λέει, “αυτό είναι το μεγαλύτερο αεροδρόμιο της Γαλλίας. Εγώ το έφτιαξα. Και ξέρετε ποιο είναι το κυριότερο; Πήρα 50%!” “Αααα, συγχαρητήρια, συνάδελφε, έτσι μπράβο κ.λπ.”, του έλεγαν οι άλλοι. Πηγαίνουν και στην Ελλάδα και τους δείχνει ο Ελληνας κάτι κατσάβραχα. “Αυτός είναι ο νέος μας
αυτοκινητόδρομος”. “Ποιος αυτοκινητόδρομος;” τον ρωτάνε οι άλλοι, βλέποντας τα κατσάβραχα. “Εεεε, 100%!”, τους απάντησε ο Ελληνας». Τι συνέβαινε στην Ελλάδα εκείνη την εποχή σε πράξεις και πρόσωπα; Ηταν η εποχή της μεγάλης λεηλασίας του Χρηματιστηρίου. Ανάμεσα στα πρόσωπα που ακούγονταν τότε ήταν οι Ανδρουλιδάκης, Κονταλέξης, Στέγγος και πολλοί ακόμα. Ο κ. Στέγγος είναι το «Πόρτο Καράς» στη Χαλκιδική. Ο Χρήστος Πάχτας, σήμερα δήμαρχος στον Δήμο Αριστοτέλη, ήταν τότε στην καρδιά της εξουσίας Σημίτη και μάλιστα του οικονομικού επιτελείου. Λίγο αργότερα, ο Χρ. Πάχτας ήταν ένας από όσους είχαν διαγραφεί από τον Γιώργο Παπανδρέου για «χαριστικές πράξεις υπέρ του «Πόρτο Καρράς» στη Χαλκιδική. Εκείνη την εποχή πάνω-κάτω από την πλευρά των «γαλάζιων» έλυνε και έδενε ο Κ. Βασιλάκης, πότε ως νομάρχης, πότε ως δήμαρχος και πάντα ως στέλεχος της τοπικής εξουσίας. Εκείνη ακριβώς την περίοδο (1999-2000), ο Χρήστος Πάχτας διαφημίζει τα μεγάλα έργα στην περιοχή. Ενα από αυτά είναι το μεγάλο, σύγχρονο λιμάνι στον Νέο Μαρμαρά Χαλκιδικής. Το έργο είχε προϋπολογιστεί στο μισό δισ. τότε. Οπως ξέρουμε, στην Ελλάδα ποτέ δεν έχει τηρηθεί ο προϋπολογισμός, αλλά πάντα τον υπερβαίνουν στο τέλος. Το έργο γίνεται, τα χρήματα από τον δημόσιο κορβανά εκταμιεύονται και μπαίνουν σε τσέπες ιδιωτών κατασκευαστών κ.λπ. Νέα προκήρυξη Ποια σχέση έχουν αυτά με το ανέκδοτο της αρχής; Καμία, αλλά υπό μία προϋπόθεση. Οτι θα βρεθούν στη φυλακή και θα χάσουν όλη την περιουσία τους όσοι αναμείχθηκαν στην κατασκευή του λιμανιού αυτού εκείνη την περίοδο. Γιατί; Διότι, όπως θα βλέπετε, υπάρχει νέα προκήρυξη να ξανακατασκευαστεί το λιμάνι και αυτήν τη φορά να ξοδευτούν τα… υπερδεκαπλάσια χρήματα. Γιατί να ξανακατασκευαστεί; Ρίξτε προσεκτική ματιά στις φωτογραφίες και θα δείτε ότι τότε κατάφεραν να φτιάξουν λιμάνι που… κολυμπάει και αρμενίζει ελεύθερα στη θάλασσα. Προφανώς, δεν είναι παρά μια πρόχειρη κατασκευή για να βάλουν στην τσέπη το ποσό της εποχής εκείνης που ήταν μεγάλο. Κάτι εξαιρετικά σύνηθες την εποχή εκείνη, την προηγούμενη, αλλά και τη σημερινή. Μιλάμε για τη Χαλκιδική. Μια περιοχή που και το πλέον απίστευτο μπορεί να συμβεί, γιατί υπάρχει διακομματική συνεννόηση στο φαγοπότι. Οπου οι αποκαλύψεις και οι καταγγελίες γίνονται χρόνια, αλλά κουκουλώνονται. Η τελευταία, εξαιρετικά σοβαρή, ήταν η καταγγελία του πρώην νομάρχη και πρώην βουλευτή Αργύρη Λαφαζάνη, ο οποίος μίλησε για βρόμικο χρήμα και χρηματισμούς και ουδείς «κουνήθηκε». Ο Αργύρης Λαφαζάνης είναι ΠΑΣΟΚ. Οι «γαλάζιοι» θα προωθούσαν τις αποκαλύψεις του ή μήπως οι «πράσινοι» της περιοχής που βρίσκονται χέρι-χέρι στα σαλόνια του Στέγγου και όλων των παρόμοιων συμβολισμών; Ο ρόλος Βασιλάκη Γιατί το γράφουμε; Διότι ο Πάχτας είναι αυτός που γράψαμε ήδη, αλλά ο γαλάζιος Βασιλάκης, πρώην υπεράρχοντας της περιοχής, είναι σήμερα… γενικός διευθυντής του Πόρτο Καρράς. Πριν από κάμποσο καιρό γράφαμε και ρωτούσαμε για βουλευτή της περιοχής που είναι ανακατεμένος σε δίωξη ατιμωτικού χαρακτήρα, παρότι η υπόθεση δεν έχει τελειώσει στα δικαστήρια. Μόλις την Τετάρτη η Βουλή, ακριβώς επειδή το αδίκημα είναι ατιμωτικού (για πολιτικό) χαρακτήρα, έκανε άρση της ασυλίας του μαζί με την άρση ασυλίας στους βουλευτές της Χρυσής Αυγής. Τόσο καλά… Και δεν έχει παραιτηθεί από ευθιξία. Και δεν θα παραιτηθεί γιατί ακριβώς αυτή είναι η δύναμή τους στη Χαλκιδική. Οι μεν «κρατούν τους δε και τούμπαλιν». Είναι ο «γαλάζιος» κ. Καρανάσιος. Ο κ. Πάχτας είναι σήμερα ο δήμαρχος που κάθεται πάνω στα συμφέροντα του χρυσού στην περιοχή και έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στη διακομματική στήριξη που απολαμβάνει… Ως να μην υπήρχε άλλος ικανός για τον δήμο της περιοχής. Στην ίδια περιοχή οργιάζουν οι καταπατήσεις τεράστιων εκτάσεων με αθλιότητες και χρυσόβουλα και παραπέμπονται σε δίκη αρμόδια για την προστασία τους πρόσωπα. Στέρηση δικαιωμάτων Καταδικασμένος και σε στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων είναι και σήμερα αρμόδιος να ελέγχει ακριβώς αυτόν τον τομέα. Ο δήμαρχος Σιθωνίας έγινε πρόσφατα μέλος του Πράσινου Ταμείου στην περιοχή, δηλαδή του προστάτη της φύσης. Είναι ο ίδιος που καταδικάστηκε για εμπρησμό του δάσους από αμέλεια σε δεκάμηνη φυλάκιση. Οχι μόνο δεν παραιτήθηκε, όχι μόνο δεν τον εξανάγκασαν σε παραίτηση, αλλά αντίθετα μπήκε και στο Πράσινο Ταμείο. Στην πρωτεύουσα του νομού, δήμαρχος είναι ο κ. Αστ. Ζωγράφος στον οποίο έχουμε αφιερώσει και πρωτοσέλιδα και άλλα ρεπορτάζ για τα όσα καταλογίστηκαν σε πόρισμα των ελεγκτικών οργάνων. Η απάντηση που μας έστειλε κάθε άλλο παρά διαψεύδει το πόρισμα και σε αυτό θα επανέλθουμε. Αυτό είναι περίπου το «καθεστώς» της Χαλκιδικής. Ακριβώς σε αυτό το καθεστώς, και ενώ γίνονται περικοπές όχι μόνο αίματος αλλά και ζωής και απολύονται ιδιωτικοί και δημόσιοι υπάλληλοι για 500 ευρώ στο «κράτος της διαπλοκής», προφανώς έχουν κρίνει ότι θα μπορέσουν να πάρουν τα δεκαπλάσια χρήματα για να ξαναφτιάξουν (δήθεν) το λιμάνι που δήθεν έφτιαξαν πριν από μόλις δέκα χρόνια… Καν’ το, όπως η Μαφία… Τέτοια έργα με διακομματική «στήριξη» γίνονταν κατά κόρον στην Ιταλία την εποχή της δράσης της Μαφία, η οποία κατάφερνε και έκανε τις δουλειές της και με τους χριστιανοδημοκράτες και με τους σοσιαλιστές. Για διαφθορά σε δημόσια έργα μπήκαν φυλακή επιφανή στελέχη των χριστιανοδημοκρατών, καθώς και ο σοσιαλιστής πρώην πρωθυπουργός Κράξι, ο οποίος πέθανε φυγάς στην Τυνησία και ο υπουργός του των Εξωτερικών, Τζ. Ντε Μικέλις. Ο Μικέλις καταδικάστηκε, όταν αποδείχθηκε ότι φρόντιζε στην περιφέρειά του να ξαναγίνεται το ίδιο έργο δυο και τρεις φορές. Η Ιταλία, όπως και η Ισπανία, είναι μαζί με την Ελλάδα οι χώρες που έχουν τη μεγαλύτερη διαφθορά στα δημόσια έργα και δεν είναι καθόλου τυχαία η παράλληλη πορεία τους. Ο σημερινός πρωθυπουργός της Ισπανίας και ο μέχρι χθες πρωθυπουργός της Ιταλίας με τις τόσες αποκαλύψεις για τόσα πολλά χρόνια εμπλοκής σε τεράστιες υποθέσεις χρηματισμού και διαφθοράς, βρίσκονται υπό τον έλεγχο των δικαστικών αρχών. Στη χώρα μας η λίστα Λαγκάρντ και άλλες «λίστες» κρατούν σε ομηρία το πολιτικό σύστημα χρόνια. Ποιος θα δώσει σημασία στη Χαλκιδική, όπου μάλιστα την προσοχή τραβούν όσα συμβαίνουν γύρω από την εκμετάλλευση χρυσού για την οποία και αφέθηκε ο κρατικός μηχανισμός να βυθιστεί στη διαφθορά; Παρ’ όλα αυτά, έχουμε τη γνώμη ότι ουδείς από την κεντρική εξουσία που θα διαθέσει και τα χρήματα έχει αντιληφθεί αυτό το πρωτοφανές στη σύλληψη και εκτέλεση σκάνδαλο που αποκαλύπτουμε σήμερα. Ούτε εμείς μπορούσαμε να φανταστούμε ότι το ίδιο έργο θα μπορούσε να κατασκευαστεί με δεκαπλάσιο τίμημα σε δέκα χρόνια και μεσούσης της τρομερής οικονομικής κρίσης. Εσείς στην κεντρική εξουσία και στην κοινωνία τι λέτε; Γιάννης Ντάσκας www.paraskinio.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου